To najbardziej znana i rozpowszechniona technika budowania kominka. Opiera się na wykorzystaniu paleniska (wkładu kominowego), komory grzewczej wykonanej z materiałów izolacyjnych oraz z systemu kratek. Ogrzewanie odbywa się tu poprzez obieg powietrza wewnątrz komory, które odbiera energię cieplną od rozgrzanego wkładu i następnie miesza się z powietrzem w pomieszczeniu (gdy zastosujemy system dystrybucji gorącego powietrza również możliwe jest ogrzewanie pozostałych pomieszczeń).
Od tak skonstruowanego kominka oczekujemy oczywiście ciepła, ale chyba przede wszystkim wizji ognia i jego kojących właściwości. To rozwiązanie świetnie sprawdza się jako urządzenie dogrzewające zapewniające komfort w okresach, gdy centralne ogrzewanie jeszcze nie jest używane. Nie należy jednak traktować go jako podstawowego źródła ogrzewającego cały dom. Ogromna ilość producentów oraz wzorów dostępnych na rynku wkładów kominkowy jak i nieograniczone możliwości zabudów niewątpliwie wpływają na popularność tej metody. Kominki takie stanowią więc kompromis pomiędzy aspektem wizualnym formy i wizji ognia a właściwościami grzewczymi (tu trochę ograniczonymi).
Wizja ognia: dzięki zastosowaniu wkładów kominkowych o różnych wymiarach i kształtach otrzymujemy widok ognia z gwarancją bezpieczeństwa
Uzyskanie w krótkim czasie szybkiego efektu grzewczego
Różnorodność wkładów kominkowych rozbudowana funkcja dekoracyjna
Czysta szyba: należy jednak zaznaczyć, iż tą zaletą możemy się cieszyć w pełni podczas spalania z dużą ilością dopuszczalnego tlenu co skraca czas spalania jednego załadunku do ok 2 h
Budując w technice akumulacyjnej tradycyjnemu kominkowi nadajemy cechy dawnego pieca kaflowego, wygląd przystosowując jednak do współczesnych trendów i indywidualnych potrzeb. Ogrzewanie odbywa się tu poprzez promieniowanie podczerwone, niezaprzeczalnie najprzyjemniejsze i najzdrowsze jakie znamy. Taki rodzaj ogrzewania odczuwamy podczas kąpieli słonecznej. Nie ma tu cyrkulacji ogrzanego i w efekcie wysuszonego powietrza, nie ma więc krążących i unoszących się drobinek kurzu. Jakie to ma znaczenie najlepiej wiedzą rodzice małych dzieci i alergicy. Co poza przyjazną formą ciepła daje mam kominek akumulacyjny? Wszystko co najważniejsze w kominku akumulacyjnym sprowadza się do zmagazynowania energii cieplnej wytworzonej podczas procesu spalania oraz stopniowego jej oddawania. Obrazuje to fakt, iż uzyskiwana temperatura wewnątrz paleniska dochodząca do 1000°C, po przejściu przez kształtki akumulacyjne wytraca się do 180°C, a zmagazynowane ciepło uwalnia się przez okres 12 do 24 h. Nie przegrzewamy więc pomieszczeń, a dostarczana energia jest proporcjonalna do ubytków ciepła w budynku. Tak więc temperatura spalania jest znacznie wyższa niż podczas palenia w tradycyjnym kominku (to gwarantuje czystą szybę oraz pełne i bezpyłowe spalanie mające ogromne znaczenie dla środowiska), a temperatura która trafia do komina jest z kolei znacznie niższa. Mniejsze więc straty ciepła (większa sprawność) i mniejsze o ok połowę zużycie drewna.
Zwiększona sprawność
Najprzyjemniejsza i najzdrowsza forma ogrzewania (promieniowanie podczerwone)
Zmniejszone o 2/3 zużycie opału
Czysta szyba i kratki
Bezpieczeństwo użytkowania (niska temperatura w kominie)
Dbałość o środowisko (czysty i pełny proces spalania)
Możliwość ogrzania całego domu
Legenda
Ceramiczna masa akumulacyjna wykonana z materiałów o wysokich parametrach przejmowania i przewodzenia energii cieplnej mająca formę kształtek systemowych dających możliwość układania ich na różne sposoby. Kształtki te układamy na wylocie spalin z paleniska (wkładu kominkowego). Takie ich usytuowanie powoduje wydłużenie drogi spalin a zawarta w nich energia jest magazynowana i następnie stopniowo uwalniana za pomoc promieniowania podczerwonego.
Uzupełnieniem tego systemu są paleniska akumulacyjne mogące zastąpić tradycyjny wkład kominkowy.
Całość zostaje zabudowana materiałami oddającymi ciepło poprzez promieniowanie takimi jak płyty z alubetu czy kafle. Obudowa taka w odróżnieniu do zwykłego kominka nagrzewa się i pozostaje ciepła aż do całkowitego wychłodzenia masy akumulacyjnej.
Technika ta zakłada wykorzystanie jako źródła ciepła wkładu kominkowego, wpiętego do instalacji wodnej centralnego ogrzewania. W odróżnieniu więc od wyżej opisanych technik nośnikiem temperatury jest tu woda. Wkład kominkowy z płaszczem wodnym skonstruowany jest z podwójnych ścianek bocznych i tylnej, wewnątrz których krąży woda przejmująca temperaturę powstałą podczas procesu spalania. W górnej części urządzenia zainstalowany jest natomiast przyjmujący różną (zależną od producenta) formę wymiennik, zadaniem którego jest odbiór temperatury ze spalin.W połączeniu z buforem akumulującym uzyskane ciepło i głównym urządzeniem grzewczym, tworzy wygodny i wydajny system, który można wykorzystać również do ogrzewania wody użytkowej. Ta efektywna technika ma zalety ale i wady, szybki i intensywny proces chłodzenia wkładu ma wpływ na obniżenie temperatury spalania. Im wyższa tym proces jest czystszy i bardziej bezobsługowy, w tym przypadku konieczne wydaję się częstsze czyszczenie szyby, komina jak również wnętrza samego wkładu kominkowego.
Wykorzystanie najlepszego nośnika ciepła jakim jest woda
Łatwe rozprowadzenie energii cieplnej za pomocą instalacji CO
Możliwość ogrzewania wody użytkowej
Za pomocą bufora możliwość zmagazynowania ciepła na wiele godzin po wygaśnięciu kominka
Standardowo wkłady kominkowe wyposażone są w ręczny system sterowania procesem spalania. Poprzez suwaki regulujemy dopływ powietrza dostarczanego do spalania. Jest to prosty lecz wymagający ciągłej obserwacji system. Gdy temperatura spalania jest zbyt wielka zyskujemy wprawdzie czystą szybę, lecz dostarczymy zbyt dużo energii cieplnej, no i znacznie skróci się czas spalania jednego załadunku. Ustawienie zbyt małego płomienia spowoduje natomiast, iż wprawdzie czas spalania będzie wydłużony a dostarczona energia nie spowoduje przegrzania pomieszczeń, ale stracimy czystą szybę.
By uniknąć problemów związanych z ręcznym sterowaniem, proponujemy zastosowanie sterownika elektronicznego ,który optymalizuje proces spalania. Bada temperaturę spalin i samoczynnie steruje ilością doprowadzonego powietrza do paleniska.